پریشان گویی های من

پازل واقعی

دوشنبه, ۱ آذر ۱۳۹۵، ۰۳:۴۹ ب.ظ

یک پازل ده هزار قطعه ای با گم شدن یا ناقص شدن تنها یکی از قطعاتش نمیتواند به مقصود خود برسد.

هر چند هرکدام از این ده هزار قطعه به تنهایی هیچ معنا و زیبایی ای در خود ندارد با قرار گرفتن در جای درست و در جهت درست به ساخته شدن تصویری زیبا و با مفهوم کمک میکند.

حال اگر یکی از این قطعه ها بخواهد در جای دیگری به صورت متفاوتی نقش داشته باشد هم خودش آسیب میبیند هم به قطعات دیگر صدمه میزند. شاید هم به  زحمت به خواسته خود برسد ولی نتیجه با زمانی که در جای درستش قرار میگرفت بسیار متفاوت میشود.

هستی از ازل تا ابد به نوعی همچون پازل است و هر انسانی طبق طبیعتش گوشه ای از پازل را میتواند به خوبی پر کند. حال این به اختیار خود اوست که در جای مقرر شده اش قرار گیرد و به سعادت برسد و کمک کننده به وحدتی عظیم باشد یا با اصرار زیاد در مکانی که مناسبش نیست قرار گیرد و خود و دیگر اعضای هستی را تحت تاثیر تصمیمش قرار دهد. 

  • فاطمه حسینی

پازل

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی